Το σκάνδαλο με τους αερόσακους Takata έχει προκαλέσει παγκοσμίως δεκάδες θανάτους και εκατοντάδες σοβαρούς τραυματισμούς. Στην Κύπρο, όμως, τα πράγματα έχουν πάρει μια άλλη, σχεδόν σουρεαλιστική διάσταση, με τις αρχές να κάνουν ό,τι μπορούν – για να μην κάνουν τίποτα.

Η ανάκληση των ελαττωματικών αερόσακων είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγχειρήματα ασφαλείας που έχει δει ποτέ η αυτοκινητοβιομηχανία. Οι κατασκευαστές ανά τον κόσμο τρέχουν να αντικαταστήσουν εκατομμύρια αερόσακους, προστατεύοντας τους οδηγούς τους. Στην Κύπρο, όμως, η κατάσταση είναι εξαιρετικά προβληματική, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των οχημάτων με ελαττωματικούς αερόσακους είναι «γκρίζες εισαγωγές» – δηλαδή αυτοκίνητα που όχι μόνο δεν έχουν εισαχθεί επίσημα από τους αντιπροσώπους, αλλά έχουν εισαχθεί από ιδιώτες και ανεξάρτητους εμπόρους και, επιπλέον, δεν προορίζονταν από τον κατασκευαστή για χρήση στην ευρωπαϊκή αγορά. Αυτό σημαίνει ότι πλέον δεν τυγχάνουν καμίας υποστήριξης από τον κατασκευαστή – δεν ενημερώνεται γι’ αυτά η αλυσίδα ειδοποιήσεων για ανακλήσεις και οι ιδιοκτήτες τους δεν δικαιούνται τις εργοστασιακές εγγυήσεις για μηχανικά μέρη, υβριδικές ή ηλεκτρικές μπαταρίες, και άλλα συναφή.

Και κάπου εδώ αρχίζει το θέατρο του παραλόγου. Οι επίσημοι διανομείς, με περιορισμένους πόρους και λίστες οχημάτων που δεν περιλαμβάνουν τα «παράλληλα» εισαγόμενα αυτοκίνητα, είναι δικαιολογημένα αδύνατο να εντοπίσουν όλους τους ιδιοκτήτες που διατρέχουν κίνδυνο — πόσο μάλλον να δώσουν λύσεις για τις χιλιάδες οχημάτων που δεν πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές και για τα οποία η διαδικασία ενημέρωσης και έγκρισης της ανάκλησης είναι σαφώς πιο περίπλοκη και χρονοβόρα. Παρ’ όλα αυτά, οι εταιρείες συνεχίζουν να ενεργούν με δική τους πρωτοβουλία και ως ένδειξη καλής θέλησης, προκειμένου να στηρίξουν αυτούς τους ιδιοκτήτες. Από την άλλη, οι κρατικές αρχές, παρότι διαθέτουν εδώ και δεκαετίες τα στοιχεία εγγραφής των οχημάτων, φαίνεται πως διαχρονικά επέλεξαν να αγνοούν το πρόβλημα — και τώρα επιδιώκουν να μεταθέσουν τις ευθύνες στους επίσημους διανομείς, οι οποίοι επωμίζονται βάρη που δεν τους αναλογούν.

Η σιωπή δεν είναι λύση

Οι πολιτικοί μας, που κατά τα άλλα δείχνουν μεγάλη σπουδή στο να προωθούν φορολογίες και αυξήσεις σε τέλη κυκλοφορίας, δεν φαίνεται να ασχολούνται σοβαρά με το θέμα.

Το ερώτημα είναι απλό, αλλά παραμένει αναπάντητο: Γιατί δεν γίνεται μια οργανωμένη εκστρατεία ενημέρωσης; Γιατί δεν αξιοποιείται η βάση δεδομένων των εγγραφών οχημάτων ώστε να σταλούν προσωπικές ειδοποιήσεις στους ιδιοκτήτες των επηρεαζόμενων αυτοκινήτων; Γιατί το κράτος δεν πιέζει τους ανεξάρτητους εισαγωγείς να αναλάβουν την ευθύνη για τα οχήματα που έφεραν στη χώρα; Και, τελικά, γιατί επιτρέπεται ακόμη η ανεξέλεγκτη εισαγωγή οχημάτων που δεν πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ασφαλείας, ποιότητας, εκπομπών ρύπων (CO2) και λοιπών τεχνικών απαιτήσεων;

Μέχρι να βρεθούν απαντήσεις και να αναληφθεί δράση, η ευθύνη μεταφέρεται, άδικα στους ίδιους τους οδηγούς – οι οποίοι καλούνται να ελέγξουν αν το αυτοκίνητό τους επηρεάζεται και να απαιτήσουν από τις αρχές να σταθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων.