Συνολικά 17 πρώην πιλότοι της Formula 1 θα εκκινήσουν στο φετινό 24ωρο του Le Mans, αγωνιζόμενοι στην κορυφαία κατηγορία Hypercar – με αρκετούς να στοχεύουν στην κορυφή.

Δεκαεπτά ψυχές που γεύτηκαν τον αλγεβρικό και πολλές φορές ψυχρό και αμείλικτο κόσμο της Formula 1, αναζητούν ξανά τον έρωτα πίσω από το τιμόνι — μια αγάπη που χτυπά με άλλο ρυθμό, πιο ζωντανό, πιο παλλόμενο, πιο ανθρώπινο. Εκεί όπου το φως παίζει με το σκοτάδι στην ατέλειωτη ευθεία της Mulsanne, εκεί όπου κάθε στροφή ανοίγει έναν κόσμο γεμάτο πάθος και ανεξερεύνητη γοητεία.

• Antonio Giovinazzi (Ferrari AF Corse)
  Ο Ιταλός με το κινηματογραφικό μαλλί άφησε πίσω του μια περιπετειώδη πορεία στην Sauber/Alfa Romeo και βρήκε το νόημα της ταχύτητας εκεί όπου ανήκει – με τη Ferrari στο Le Mans. Ήδη πρωταθλητής του 2023, ψάχνει να γράψει νέα χρυσά κεφάλαια στο βιβλίο του Maranello.

• Robert Kubica (AF Corse)
  Ο άνθρωπος που επέστρεψε από τα αδύνατα, με μια ιστορία γεμάτη επιμονή, δάκρυα και ταλέντο. Μετά από μια συγκινητική δεύτερη ευκαιρία στην F1, συνεχίζει να κερδίζει οπαδούς, οδηγώντας μια ιδιωτική Ferrari με βλέμμα γεμάτο φωτιά.

• Kamui Kobayashi (Toyota Gazoo Racing)
  Ο πιο ατίθασος Ιάπωνας της F1 έγινε ο πιο σοφός καπετάνιος της Toyota – όχι μόνο πίσω από το τιμόνι, αλλά και στα... παρασκήνια, αφού είναι και αγωνιστικός διευθυντής. Γρήγορος, πανούργος, αεικίνητος – ο Kamui είναι η ψυχή της ομάδας.

• Nyck de Vries (Toyota Gazoo Racing)
  Ο Ολλανδός πολυπρωταθλητής γεύτηκε την F1 –και την απόρριψή της– πιο απότομα από κάθε άλλον. Ένας τίτλος Formula E, μια εκπληκτική εμφάνιση με Williams και μετά... ο πάγος της AlphaTauri. Τώρα είναι ξανά σε στοιχείο που του ταιριάζει: ώριμος, σοβαρός, gamer με αντανακλαστικά φωτιάς.

• Sebastien Buemi (Toyota Gazoo Racing)
  Αθόρυβος αλλά ασταμάτητος. Η F1 του γύρισε την πλάτη χωρίς εξήγηση. O Ελβετός που εξορίστηκε από τον πάγκο της Red Bull του Helmut Marko έγινε θεμέλιο του WEC. Πρωταθλητής, νικητής του Le Mans τέσσερεις φορές, σταθερά πρώτος σε ό,τι κάνει – και ποτέ με πολλές κουβέντες.

• Brendon Hartley (Toyota Gazoo Racing)
  Η F1 τον πρόσεξε πολύ αργά και τον ξέχασε νωρίς. Ο Νεοζηλανδός όμως δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να ξαναβρεί την ταυτότητά του. Στο WEC έγινε ξανά ο εαυτός του: ακριβής, ήρεμος, θανατηφόρος. Με στυλ σέρφερ και την ακρίβεια ελβετικού ρολογιού που τον έχει ήδη ανταμείψει με τρεις νίκες στο Le Mans, βάζει ξανά την Toyota στο δρόμο προς τη νίκη.

• Kevin Magnussen (BMW M Team WRT)
  Ο Δανός της F1 επιστρέφει στις ρίζες του, αυτή τη φορά με την BMW, πιο ώριμος, πιο δυνατός, αλλά πάντα με την αδρεναλίνη στο κόκκινο. Ήρθε για να τσακίσει τις Porsche, όχι να κάνει βόλτες.

• Mick Schumacher (Alpine Endurance Team)
  Το όνομα ήταν ευλογία και βάρος μαζί. Η Haas του έκλεισε την πόρτα και η Mercedes τον έβαλε στον πάγκο. Στο Le Mans όμως δεν κρίνουν το όνομά σου, μόνο τον γύρο σου. Ο Mick αναζητά τώρα τον δικό του δρόμο στο Le Mans μετά την επιτυχία του πατέρα του στον 24ωρο αγώνα του 1991, όταν ήταν ταχύτερος απ' όλους με τη Suaber Mercedes. 

• Jenson Button (Cadillac Racing – JOTA)
  Ο κύριος “elegance” της F1, με γοητεία που δεν σκουριάζει και εμπειρία που δεν τελειώνει. Πλέον με Cadillac και πείσμα 20άρη, ο Πρωταθλητής του 2009 δείχνει πως στο Le Mans δεν υπάρχει ηλικία – μόνο πάθος.

• Sébastien Bourdais (Cadillac Racing – Chip Ganassi Racing)
  Μοιάζει με βιβλιοθηκάριος, αλλά οδηγεί σαν δαίμονας. Στη F1 δεν του έδωσαν χρόνο. Στην Αμερική έγινε θρύλος. Ο Γάλλος της Toro Rosso που έβαλε κάποτε φωτιά στο πρωτάθλημα IndyCar, είναι πια η ψυχή της Cadillac, απόλυτα συντονισμένος με κάθε παλμό του V8.

• Will Stevens (Cadillac Racing – JDC-Miller)
  Μετά από μια σύντομη καριέρα στην F1 που δεν άνθισε, ο Stevens έγινε το «μυστικό όπλο» των endurance αγώνων. Ψύχραιμος, ακριβής, σταθερός – ιδανικός για ένα 24ωρο δράμα όπως το Le Mans.

• Jack Aitken (Cadillac Racing – Action Express)
  Μπορεί να έκανε μόνο μια εμφάνιση στην F1 (με τη Williams το 2020) αλλά δεν του έλειψε ποτέ το πείσμα. Πλέον οδηγεί για την Cadillac, δείχνοντας ότι η πορεία δεν τελειώνει στην F1 – για κάποιους, μόλις αρχίζει.

• Pascal Wehrlein (Porsche Penske Motorsport)
  Κρυπτικός και σκληρός, ο Γερμανός που είδε την F1 να τον προσπερνά, αλλά αρνήθηκε να μείνει πίσω. Στη Formula E θριάμβευσε, και τώρα με την Porsche Hypercar, φαίνεται πιο αποφασισμένος από ποτέ.

• Felipe Nasr (Porsche Penske Motorsport)
  Ο Βραζιλιάνος με το αιώνιο χαμόγελο, βρήκε δεύτερη καριέρα στην Αμερική και ήρθε τώρα να τη στεφανώσει με τη γερμανική ακρίβεια της Porsche. Σιωπηλός εκτελεστής.

• Paul di Resta (Peugeot TotalEnergies)
  Ένας από τους πιο υποτιμημένους οδηγούς της γενιάς του, ο Σκωτσέζος συνεχίζει ακούραστα στα μεγάλα projects – και με την αγέρωχη Peugeot, κυνηγά τη (σωστή) στιγμή η οποία ανήκει σε εκείνους που δεν σταματούν να προσπαθούν.»

• Jean-Eric Vergne (Peugeot TotalEnergies)
  Άλλος ένας πρόσφυγας της ακαδημίας ταλέντων της Red Bull τον οποίο η Formula 1 βιάστηκε να κρίνει. Πιλότος-κλειδί σήμερα για την Peugeot, με ταλέντο που ωρίμασε μακριά από την F1. Ο Vergne δεν είναι απλώς έμπειρος – είναι ο πυλώνας πάνω στον οποίο χτίζεται η επιστροφή.

• Stoffel Vandoorne (Peugeot TotalEnergies)
  Στο Woking χρίστηκε διάδοχος και θυσιάστηκε στο χάος της McLaren-Honda. Από super rookie που δεν πρόλαβε να πάρει μπρος σε παγκόσμιο πρωταθλητή Formula E, ο Βέλγος είναι πια σε νέο μονοπάτι, έτοιμος να αποδείξει πως ακόμη έχει αστείρευτη ταχύτητα – ειδικά όταν ο ήλιος δύει στο Le Mans.

Όλοι τους δείχνουν έτοιμοι να ανταγωνιστούν «ίσος προς ίσο» σε μια αδυσώπητη αρένα ταχύτητας, απέναντι σε ονόματα που μπορεί να μην γνωρίζουν όσοι παρακολουθούν μόνο Formula 1, αλλά που βγάζουν σπίθες στην πίστα με το ταλέντο τους: Kevin Estre, Laurens Vanthoor, Mike Conway, Frederic Makowiecki, Earl Bamber, Antonio Fuoco…