Μία εικόνα, χίλιες αλήθειες, κρυμμένες πίσω από χίλιες σκέψεις

Καθώς το ρολόι μετρά αντίστροφα, για την 30η επέτειο από τη μαύρη εκείνη πρωτομαγιά του 1994, οι δείκτες του μεταμορφώνονται σε μαχαίρια και μπήγονται, όπως και τότε, χωρίς οίκτο στην καρδιά.

Η πιο πάνω φωτογραφία απεικονίζει τον «Φιλόσοφο της Ταχύτητας» δύο ακριβώς βδομάδες πριν από το φρικτό εκείνο δειλινό (σαν σήμερα δηλαδή πριν από 30 χρόνια), λίγα μόλις λεπτά μετά την εκκίνηση του Grand Prix του Ειρηνικού. Αγώνα τον οποίο παρακολουθούσα ζωντανά από την τηλεόραση του Eurosport, ως φοιτητής που ήμουν τότε στη Βρετανία (ένα χρόνο προτού γίνω σχολιαστής της F1 στην κυπριακή τηλεόραση) με την ελπίδα ότι «ο άνθρωπος με την ελπίδα μας» θα σήκωνε πάλι το σταυρό στους ώμους του -έπειτα από τη βαριά ήττα που δέχτηκε στο σπίτι- για να λυτρώσει, καθώς ζύγωνε το Πάσχα, το ανθρώπινο πρόσωπο της Formula 1 όπως το είχαμε κάποτε ερωτευτεί.   

Παρά τις τρομερές αεροδυναμικές αδυναμίες της Williams FW16, τις οποίες ο Adrian Newey είχε ήδη αρχίσει να εντοπίζει, ο Ayrton Senna κατάφερε να κερδίσει άλλο ένα pole position, αυτή τη φορά στην απελπιστικά στενή πίστα της Aida (ο σπουδαίος αυτός άθλος θα τρίτωνε στην Imola, με τον ίδιο να παραμένει αήττητος στα προκριματικά μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή εκείνη τη χρονιά) σταματώντας τα χρονόμετρα 0.222 χιλιοστά νωρίτερα από την επικίνδυνα απειλητική Benetton του Schumacher.

Στον αγώνα της Κυριακής, όπως το θέλησε η μοίρα, ο Senna σπρώχτηκε εκτός πίστας από τον άκρως ανυπόμονο «παλιό» του ομόσταβλο στη McLaren, Mika Hakkinen, καθώς οι 26 βολίδες έστριψαν με ορμή στην πρώτη στροφή.

Αφού περπάτησε μακριά από τα συντρίμμια της Williams του, «ο άνθρωπος με την ελπίδα μας» παρέμεινε για μερικά λεπτά στο πλάι της πίστας, κοιτάζοντας προβληματισμένος τη δράση από τον τοίχο της πρώτης στροφής. Ήθελε να εξακριβώσει κάτι το περίεργο το οποίο είχε αισθανθεί τρεις βδομάδες προηγουμένως, ενώ ακολουθούσε από στενή απόσταση τη Benetton του νεαρού Γερμανού στη Βραζιλία, για 30 περίπου γύρους, προτού εγκαταλείψει με απογοήτευση την κούρσα στο πάτριο έδαφος.

Το έμπειρο αφτί του δεν είχε κάνει λάθος και τώρα, από εκείνη την κοντινή απόσταση, χωρίς κράνος στο κεφάλι, χωρίς τις δονήσεις και τα βουητά από τον δικό του Renault V10, κατάφερε επιτέλους να επιβεβαιώσει τις υποψίες του. Ο ήχος που έβγαινε μέσα από τα σπλάχνα του Ford V8 της Benetton με τον αριθμό 5 (όχι της δίδυμης βολίδας με τον αριθμό 6) ήταν όντως πολύ… περίεργος.

Ο «Φιλόσοφος της Ταχύτητας» ήταν πια πεπεισμένος και το μόνο που έμενε τώρα ήταν να αιτηθεί με την ομάδα του, όπως εξετασθεί επίσημα το αντίπαλο μονοθέσιο. Ο χρόνος όμως τον πρόλαβε, λίγο προτού εκπληρωθεί η επιθυμία του, κόβοντάς του το νήμα της ζωής.

Σημ. Η FIA εντόπισε ένα μαύρο κουτί στη Benetton με τον αριθμό 5, αυτήν που πιλόταρε ο Schumacher, το οποίο περιείχε το λογισμικό που ελέγχει ηλεκτρονικά την πρόσφυση (κάτι που με την έναρξη του 1994 είχε απαγορευτεί) μα που ωστόσο η χρήση του δεν αποδείχτηκε ποτέ. Μέχρι σήμερα, αναρωτιέμαι, ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει το αφτί του «Φιλόσοφου της Ταχύτητας» εάν κατάφερνε, όπως στην Aida, να βγει ζωντανός από τα συντρίμμια της Williams του μετά το φρικτό του ατύχημα στην Imola και στη συνέχεια να βρει τα κότσια για να τολμήσει να τον διαψεύσει._Δημήτρης Γιόκκας

Ακούστε στο πιο κάτω επεισόδιο πως ο Senna κέρδισε την πιο δραματική κούρσα | Speedzone Podcast EP49