Η νέα ταινία F1 πατάει γκάζι στις σωστές στιγμές, αλλά σε κάποια σημεία φαίνεται να κρατάει φρένο εκεί που δεν το περιμένεις.

Αν περίμενες την ταινία για τη Formula 1 να σε αφήσει άφωνο, μάλλον θα απογοητευτείς. Η νέα κινηματογραφική απόπειρα προσπαθεί να σε βάλει μέσα στην πίστα, αλλά τελικά μοιάζει σαν να σε άφησαν στα pits χωρίς βενζίνη — με μπόλικη δράση, αλλά και αρκετό υπερβολικό δράμα που μάλλον κουράζει περισσότερο απ’ ό,τι ενθουσιάζει.

Τα (κάπως) καλά

Ναι, ο ήχος των μονοθεσίων και οι σκηνές αγώνων είναι εντυπωσιακές — θα νιώσεις την αδρεναλίνη (ή τουλάχιστον, έτσι νομίζεις). Η προσπάθεια να βάλουν λίγο βάθος στους χαρακτήρες είναι μια ανάσα φρέσκου αέρα μέσα σε έναν ωκεανό στερεοτύπων: έχεις τον πιεσμένο οδηγό που δεν κοιμάται, το αφεντικό με το τσιγάρο στο στόμα και την ομάδα που λειτουργεί σαν οικογένεια (χωρίς να έχει όμως την ζεστασιά).

Το soundtrack και τα εφέ, δε, είναι τόσο σωστά τοποθετημένα που για λίγο ξεχνάς πόσο κουραστικό γίνεται το σενάριο.

Τα κακά (και τα χειρότερα)

Ο ρυθμός της ταινίας είναι πιο άνισος κι από οδηγό που παίζει με το κιβώτιο ταχυτήτων χωρίς εμπειρία. Σε μερικά σημεία σε κρατάει σε αγωνία, ενώ σε άλλα… σε κάνει να κοιτάς το ρολόι σου και να εύχεσαι να αρχίσουν επιτέλους οι σκηνές με τα αυτοκίνητα.

Τεχνική ανάλυση; Απλά περάστε παρακάτω! Εδώ, οι μηχανικές λεπτομέρειες παρουσιάζονται τόσο επιφανειακά, που ακόμα και ο πιο αδαής μηχανικός θα ήθελε να βάλει τα χέρια του στα μαλλιά του. Αν περίμενες να καταλάβεις τι παίζει με τις πίσω αναρτήσεις ή τα ηλεκτρονικά συστήματα, κράτα μικρές τις προσδοκίες σου.

Και φυσικά, μην ξεχνάμε τα κλισέ — ναι, όλα τα κλισέ που έχεις δει σε κάθε ταινία των τελευταίων 20 χρόνων. Ο «ήρωας που ξεπερνά τα πάντα», οι «δραματικές ανατροπές» και το «μεγάλο comeback».

Συμπέρασμα

Αν είσαι fan της F1 και ψάχνεις για κάτι που να σε πιάσει από το στομάχι, καλύτερα να κάτσεις να δεις ξανά το τελευταίο Grand Prix — θα έχει περισσότερη αγωνία και λιγότερη φλυαρία. Αν πάλι είσαι απλά περίεργος και θες να δεις έναν συνδυασμό δράσης με δράμα, θα περάσεις καλά — αρκεί να μην περιμένεις τίποτα πρωτότυπο ή βαθυστόχαστο.

Αυτή η ταινία είναι σαν το μονοθέσιο που έχει καλό κινητήρα, αλλά φοβάται να πατήσει γκάζι — όμορφη στο μάτι, αλλά με λίγη ουσία.